پلاک 89

یک حرفهایی می ماند بیخ گلوی آدم

می ماند و فریاد هم نمی شود

می ماند و بغض هم نمی شود

بغض یواشکی حتی

بغض آخرِ شب توی رختخواب که اشک شود آرام

می ماند بیخ گلوی آدم، هیچ چیزی نمی شود اصلا

می ماند و یک خنده هایی را، یک لذتهایی را کمرنگ می کند

می ماند و سایه می اندازد روی هر چه بعد از این…